Судова-псіхіятрычная экспертыза

Прадмет

Прадметам судова-псіхіятрычнай экспертызы з’яўляецца вызначэнне наяўнасці ці адсутнасці ў асобы, якая даследуецца, псіхічнага расстройства (захворвання) у юрыдычна значны перыяд часу і ацэнка ўплыву выяўленага расстройства на яе паводзіны ў гэты перыяд.

Аб’екты

фізічныя асобы, а таксама матэрыялы і справы, па якіх праводзіцца судова-псіхіятрычная экспертыза.

Задачы

Вызначэнне:

псіхічнага стану падазронага, абвінавачанага, іх здольнасці ўсведамляць фактычны характар і грамадскую небяспеку сваіх дзеянняў (бяздзейнасці) ці кіраваць імі падчас здзяйснення небяспечнага для грамадства ўчынку, а таксама выдаванне заключэння аб магчымасці ўжывання судом у дачыненні да гэтых асоб прымусовых мер бяспекі і лячэння;
псіхічнага стану падазронага, абвінавачанага, іх здольнасці ў поўнай меры ўсведамляць значэнне сваіх дзеянняў ці кіраваць імі падчас здзяйснення небяспечнага для грамадства ўчынку, а таксама выдаванне заключэння аб магчымасці ўжывання судом у дачыненні да гэтых асоб прымусовых мер бяспекі і лячэння;
псіхічнага расстройства (захворвання) асобы, якая здзейсніла злачынства, але захварэла да вынясення прысуду ці падчас адбывання пакарання, яе здольнасці ўсведамляць значэнне сваіх дзеянняў ці кіраваць імі, а таксама выдаванне заключэння аб магчымасці ўжывання судом у дачыненні да гэтай асобы прымусовых мер бяспекі і лячэння;
небяспекі псіхічнага расстройства (захворвання) падазронага, абвінавачанага для яго самога ці іншых асоб;
псіхічнага стану падазронага, абвінавачанага, іх здольнасці самастойна бараніць свае правы і законныя інтарэсы ў крымінальным працэсе;
магчымасці ўжывання судом прымусовых мер бяспекі і лячэння да асоб, якія здзейснілі злачынствы і хварэюць на сіндром залежнасці ад псіхаактыўных рэчываў (хранічны алкагалізм, наркаманія, таксікаманія);
псіхічнага стану пацярпелага, сведкі, іх здольнасці правільна ўспрымаць акалічнасці, якія маюць значэнне для крымінальнай справы, і даваць аб іх паказанні;
наяўнасці ці адсутнасці псіхічных расстройстваў у пацярпелага ў выпадку здзяйснення ў дачыненні да яго злачынства супраць палавой недатыкальнасці ці палавой волі, пры выяўленні расстройстваў – вызначэнне здольнасці гэтай асобы разумець характар і значэнне дзеянняў, якія здзяйсняюцца з ёй, ці аказваць супраціўленне вінаватаму;
наяўнасці ці адсутнасці псіхічнага расстройства (захворвання) у асобы, якая, як мяркуецца, скончыла жыццё самагубствам, у перыяд, які папярэднічаў смерці, пры выяўленні расстройства – вызначэнне яго ўплыву на паводзіны дадзенай асобы ў азначаны перыяд часу;
наяўнасці ці адсутнасці ў пацярпелага псіхічнага расстройства (захворвання), прычынна-выніковай сувязі паміж дзеяннямі падазронага, абвінавачанага і псіхічным расстройствам (захворваннем) пацярпелага;
наяўнасці ці адсутнасці псіхічных расстройстваў у асобы, у дачыненні да якой праводзіцца праверка па заяве ці паведамленні аб злачынстве.

Акрамя таго, пры правядзенні судова-псіхіятрычнай экспертызы могуць вырашацца іншыя пытанні, якія маюць значэнне для справы, для адказу на якія патрабуюцца спецыяльныя псіхіятрычныя веды.